شهر ، آورد
تاج را روی سرشان می گذاشتند، انگار ساخته بودندش تا برای همیشه به خرابه های پرسپولیس بخندد، برای همین هنوزم که هنوز است #نازک_نارنجی_ها استقلالی هستند و #مشتی_ها طرفدار پیروزی.
آن وقت ها آمده بودند تا جدالی باشند به نمایندگی از فقرا و اغنیا ، تا به این بهانه #فحش نثار هم کنند ، کتک کاری کنند ، عقده هایشان را خالی کنند اما سرانجام در وزرشگاه #آریا_مهر تاج ببرد تا خرابه نشینان بفهمند، همیشه انتهایش برد با تاج است.
البته گاهی هم شاهینی هایِ از هم پاشیده می بردند تا دلخوش شوند به این برد غیرواقعی تا یادشان برود ، کل زندگی شان را باخته اند. نه اینکه باخته باشندها نه ، تاجی ها خیلی شیک و مجلسی اموالشان را به تاراج می بردند.
پشت پرده ی تاج و پرسپولیس برایم قابل هضم است اما اصلن اصلن سر از بازی استقلال و پیروزی در آزادی درنمی آورم ، حس می کنم این شهرآوردهای استقلال و پیروزی تف سربالاست.
تنها حُسن ماجرا این بود که جنگ نابرابر تاج و پرسپولیس به تاریخ پیوست ، از ۵۷ به بعد همیشه اوضاع و احوال پیروزی بر استقلال می چربید ، هر چند این هم خواسته ی این روزهای هیچ کس نیست. اصلن وقتی پیروز می شوی که استقلال داشته باشی ، وقتی استقلال داشته باشی پیروزی. من از این وضعی که شهر آورد برسرمان دلخوشی ندارم. به نظرم آزادی هم دلخوشی ندارد.
