بین التعطیلین
روزهای غیر تعطیل کلیّت آدم ها در تمام دنیا مشغول به کارهای روزمره خودشون هستن، دقیقن همون کاری که در طول روزهای سال انجام میدن، حالا یکی درس می خونه، یکی متناسب با شغلش یه وظیفه ای به عهده داره و اون رو انجام میده، یکی هم یه ورزش خاصی انجام میده ، بذارید اینجوری بگم که بهتر جا بیفته ، دقیقن روی صحبت من با اون دسته از افرادی هستش که روزهای تعطیل و غیر تعطیلشون با هم فرق داره، اصلن هم با آدم های همه روزه یه جوری،همه روزه یه کار انجام ده، همه روزه یه روال دار، کار ندارم! پس آهای اونایی که این مدلی هستین بی خود وقت نذارین برای خوندن این مطلب چون به دردتون نمی خوره، اگه هم روالتون این بوده که تو این تایم بیاید و اینجا رو بخونین ببخشید دیگه ، عذرخواه شدید
این مسأله یه طرف دیگه هم داره اونم اینه که اصولن روزهای تعطیل دو مدلی هستن یه مدلش روز جمعه است که قربونش برم خیلی خوبه و خیلی دوسش دارم ،یه مدلشم مناسبتیِ ، انواع مناسبت ها هم خدا رو شکر ما داریم از مذهبی بگیر تا ملی، تا فردی و اجتماعی ، اصن تو همه ی کشورها این مدلیِ ، کمتر بیشتر داره ولی همه دارن " این وسط آدم جونش میره واسه این تعطیلی های منطقه ای مثلن تو مشهد روز تولد امام رضا علیه السلام روز تعطیلی هستش ولی جاهای دیگه نه، یا همین آلودگی هوا تو تهران یا برف و بوران تو مناطق شمالغربی و گرد و غبار تو جنوب غربی ، " بعد از این تقسیم بندی باید بگم که با تعطیلی روزهای جمعه هم کار ندارم " روزهای جمعه بگیرید بخوابید حالش رو ببرید، خستگی تون در بره، عیدی یه هفته زحمت کشیدنتونه" الان سر در گم که نیستین؟ چون با توجه به این همه شرح و تفصیل، نگفته پیداست که می خوام درباره تعطیلی های مناسبتی حرف بزنم!
تعطیلی های مناسبتی خیلی خوبن! مخصوصن اگه شنبه باشن یا چهارشنبه، بقیه ی روزهای هفته هم خوبن، دوسشون دارم شدید! این دوست داشتن شدید، و مدل شنبه چهارشنبه ای واسه مسافرت رفتن خوبه، خیلی هم حال میده، نوش جون هر کی که دست خانواده اش رو گرفت و رفت مسافرت! چون مسافرت خیلی خوبه مخصوصن که هر دفعه یه جایی بری! نه که هر دفعه یه جایی بری!
البته تعطیلی های مناسبتی همیشه برای مسافرت رفتن خوب نیستن، یعنی از لحاظ اخلاقی درست نیست " باید به این فکر کنیم که دلیل این تعطیل شدن یه روز کاری چی هستش؟ " ، اگه مسافرتم رفتیم باید حقش رو ادا کنیم تو اون شهری که میریم ، البته ممکنه یه جایی بریم که قابلیت حق ادا کردن اون روز رو نداشته باشه! مثلن اگه تعطیلی باحال بهمن ماه باشه و ما بیست و دو بهمن میریم مسافرت خوبه که همراه مردم اون شهر تو راهپیمایی شرکت کنیم! خیلی هم خوبِ، اتفاقن تجربه ی جدیدی هم هستش! آشنا شدن با سایر مدل های برگزاری جشن پیروزی انقلاب تو شهرهای دیگه! چه طوری بگم اصولن آدم نباید بی خیالِ محتوای تعطیلی هایِ مناسبتی باشه، حالا به هر نحوی که شد باید یه کار درست و درمون انجام بده! دقیقن این عمل درست و درمون در مورد تعطیلی هایِ مناسبتی شرکت کردنیِ، مثل عزاداریِ روز عاشورا، رحلت امام، و همون بیست و دو بهمن ، که تعدادشون هم خیلی کمِ
اما اکثر این تعطیل هایِ مناسبتی شرکت کردنی نیستن، و حالت یادآوری دارن! صرفن تذکری هستن برای فراموش نکردشون! البته این حالت یادآوری تو همه ی تعطیلی ها هست ها! منتهی تو غیرشرکت کردنی ها ظهور و بروزش بیشترِ، مث روز پونزده خرداد هر سال، یا دوزادهم فروردین، مث نمیه شعبان، عید غدیر و قربان!
کار خوب و مثبت ما تو این روزها دقیقن خوابیدن نیست! یعنی ته نامردیِ که مث روزهای جمعه فقط بخوابیم! و حتی یه متن ساده یا یه کتاب کوتاه ، یا حتی یه تحقیق مختصری راجع به اون مناسبت نداشته باشیم! به هر حال منطقیش اینه که این روز رو تعطیل نکردن برای خوابیدن و استراحت کردن و صرفن مسافرت رفتن! خیلی ساده میشه یه سرچ ساده تر انجام داد و یه کتابی دانلود کرد و خوند یا رفت سراغ سایت های معتبر و کلی مطلب خوب خوند! لب حرفم اینه که بی تفاوت رد شدن از این روزهایِ تعطیلیِ مناسبتی ته بداخلاقیِ اجتماعیِ ، اینکه آدم نسبت به محتوای کشورش بی تفاوت باشه و بدون هیچ توجه خاصی از کنار حوادث تاریخی سیاسی اجتماعی مذهبی اش رد بشه، یه جورایی همچین بویِ نامناسبی میده!
به نظرم مطلب خوندن درباره پونزده خرداد می تونه شروع خوبی باشه، انصافش اینطوریِ که درباره مناسبت های مذهبی حالِ اطلاعاتیمون خیلی بهتره نسبت به مناسبت های تاریخی، مخصوصن از نوع معاصرش! اینم یه سایت خوب برای مطالعه برای اونایی که همیشه بهانه میارن! چون اهلش که باشی پیدا می کنی اونی رو که می خوای لازم به لینکیدنم نیست!
