عملیات شناسایی
وقتی روایتی که از چشم هایش می خوانی با آنچه هست دوتاست، حیران می شوی! این یک گیر مستدام است، نه اینکه مختص به چند سال اخیر باشد نه ، این گیر نافهمیِ از وضع موجود از آن ابتدایِ ابتدایش بوده است، بدون اینکه وقفه ای هر چند به قدر یک اپسیلون بتوان برای آن متصور شد.
و حالا!
از این حالا منظورم نه آن حالایی است که زماندار باشد ، نه، منظورم گاهی اتفاقاتی است که با شدت بیشتری تو را جذب خود می کند، و به فکر فرو می بردت.
و تو را مجبور به وادادگی می کند. در این مشروح، تنها این من است که در میان چشم هایی که خوانش آن قدرتی به قدر درک تمامی آدم ها لازم دارد گیر افتاده است. شاید هم این درک به نحو صحیح نیاز به شناختی به قدر چند آدم است که سیاق چشمشان حال و هوایی اینگونه ای دارد.
به هر حال، برای درک مطلب، بدون در نظر گرفتن نتایج به دست آمده، فارغ از هر منظوری و تحت هر شرایطی، این من است که تحلیل می رود در این عملیات های ناموفق شناسایی.
