آیت الله

همیشه متعجب شدن جذاب است. گاهی این تعجب به دلیل مواجه شدن با یک ابزار جدید در حوزه ی فناوری اطلاعات است، که خب هر روز هم احتمال رخ دادن دارد. و زیاد هم دور از دسترس نیست. گاهی دیگر این تعجب بعد از دیدن یک فضای طبیعی برای شما حاصل می شود، و چنانچه این دیدن به صورت کاملن واقعی و ملموس باشد شدت اعجاب بیشتری خواهد داشت نسبت به دیدن یک سری تصاویر یا فیلم به صورت مجازی.
اعمال اعجاب در ما به وسیله ی ابزار های گوناگون و در حالات و موقعیت های مختلف به هیچ عنوان دور از ذهن و دور از دسترس نیست ، که به هر حالتی می توان مثال های فراوانی برای آن برشمرد و گفت، واضح است که خیلی از این حالت های تعجبناکی ما قابلیت مطرح شدن ندارند، و صرفن یک حالت گذرای موقتی هستند. صرفن چند ثانیه تعجب است که به جایی هم بر نمی خورد.
البته از نظر بعضی ها بهترین نوع تعجب، تعجبی است که از برخورد با هم جنس انسانی حاصل می شود، دلیل آن هم کاملن واضح و مشخص است که آن ، قدرت و قابلیت طرح و ایجاد مساله برای فکر کردن است بعد از ایجاد این حالت تعجبناکی.
گاهی با دیدن نوع پوشش یک همشهری چنان بهت و حیرتی در شما ایجاد می شود که ساعت ها از غذا خوردن می افتید، یا دیدن بعضی غیرهمشهری هایی که جراحی های خاص روی بدن خود انجام می دهند همراه با تتوهایی که یک جوری ای هستند! کذلک! یا حتی رفتارهایی که هنگام عروسی یا طلاق از افراد سر میزند، مثل آن اوایل مد شدن مهریه های سنگین یا اکنون جشن طلاق!
به هر حال انسان است و شگفتی هایش کثیر، بیشتر از هر موجود دیگری. این ها را که می بینی می بینی بیراه نگفته اند که انسان جهان صغیر است " البته اینجا نگاه مادی به صغارت انسان کردیم که همین ترکیب نگاه معنوی هم دارد ، صرفن گفتم که بدانید، شرحش باشد در متنی دیگر" آدم کار درست می داند که این انسانِ جهان صغیر را نباید هیچ وقت دست کم بگیرد و غافل شود از رفتارهایش. آخر رفتار انسانی چنان بازخوردی دارد که گاهی جهان کبیری را نابود می کند شدید و پرواضح است که با همین قدرت، قابلیت سازندگی نیز دارد شدید.
یکی از این رفتار های سازنده و پیش برنده ی انسانی بعد از انقلاب ۵۷ توسط امام خمینی مطرح شد، که در عمیق ترین سطح خود به صورت کاملن حقیقی و عینی تشخّصش را از مردم وام می گیرد و به نمایش می گذارد. راهپیمایی آخرین جمعه ی ماه رمضان قدرت و قابلیت ایجاد یک حالت تعجبناکی عمیق دارد برای همه ی مردم جهان. حضور مردمی که مرز خاصی برایشان تصور نشده است در حمایت از مردمی ستمدیده که سرزمینشان اشغال شده است و هر روز و هر روز اگر بیننده ی خوبی باشی می توانی در آن سرزمین اشغال شده شاهد باشی رفتارهایی را موجبات تعجبت را ایجاد می کند آن هم با طعم اسفناک کشت و کشتار، با طعم شکنجه و آزار و تجاوز.
تنها شرط و انگیزه ی حضور در راهپیمایی روز قدس در هر نقطه ای از جهان که باشی داشتن روحیه ی انقلابی است. من که آدم های حضور یافته در راهپیمایی های روز قدس سایر نقاط جهان را ندیده ام اما ایرانی هایش را سال هاست که می بینم و یک تقسیم بندی عقلی، تنها این شرط داشتن را، برای حضور ، اثبات می کند عمیق.
اصولن از یک منظر آدم ها چه از نوع ایرانی اش و چه از نوع سایر کشورهای جهانی اش، در یکی از چهار قسم زیر جای می گیرند. و آن چهار قسم این هاست:
۱.مومن انقلابی
۲.مومن غیر انقلابی
۳.غیر مومن انقلابی
۴.غیرمومن غیرانقلابی
گروه اول که در ایران بسیار هستند، انصافن هم همیشه پای کار انقلاب بوده اند، هستند، و به توفیق الهی خواهند بود، کثرالله مثلکم " لبخندی ملیح می زنم" ان شاء الله ، خب حضور این افراد در راهپیمایی روز قدس امری عادی است، هیچ احساس تعجبی هم ایجاد نمی کند.
گروه چهارم هم که حساب و کتابشان با خداست، خب نه مومنند نه انقلابی، مشغول زندگی دنیایی خود هستند از نظر من خیلی بهتر از یکی دیگر از این گروه های موجود در بالا هستند، دقت داشته باشید بفهمید کدام گروه را می گویم البته دقت هم نکنید شدید تابلو هستند این گروه.
اما گروه دوم و سوم ، که هر دوگروه شدید حال تعجبناکی برای آدمی ایجاد می کنند یکی به جهت حضورش و یکی به جهت عدم حضورش، یکی از جنبه مثبت که گروه سوم است و یکی از جنبه ی منفی که گروه دوم است. اینکه فردی مومن باشد یعنی ادعای ایمان داشته باشد اما انقلابی نباشد جای تعجب دارد، گاهی آدم هایی را می بینی که سرشان قسم می خوری منتها روز قدس که می رسد می بینی خواب است شدید. آن وقت آن یکی که به او فُکُلی می گفتی روز قدس آمده و هم قدمت شده است.
این حیرت و حالت تعجبناکی در ایران سال هاست که مشاهده می شود، البته یک وقتی جسارت نشود به افرادی که شامل این گروه می شوند و عنوان غیر مومن برایشان لحاظ شده است، اصولن این تقسیم بندی بر اساس اصل مشاهده صورت گرفته است و بالواقع این گروه دوم است که معنای ایمان را نفهمیده است و صرفن ظاهری ایمانانه دارد و گروه سوم بالواقع مومن اند اما ظاهری غیر از رسم مرسوم انسان های مومن دارند.
به طور کلی این قواعد و تقسیم بندی های بالا در همه ی نقاط جهان ساری و جاری است، چه اینکه آن شهروند به ظاهر مومن اشغالگر فلسطین که در راهپیمایی روز قدس شرکت نمی کند و حتی حس تنفر نسبت به آن دارد، به شد و جد از جرگه ی مومنان خارج است و آن فرد انسان دوست خارج نشین یا داخل نشینی که ادعایی در دینداری ندارد اما حس دفاع از مظلوم خونش را به جوش آورده، و با فهم برائت از ظالم در راهپیمایی روز قدس شرکت می کند، آیت اللهی است قابل بررسی و توجه.