استیکر

خیلی اوقات به این فکر می کنم که حرف کم دارم! واژه کم دارم! اصن می دونید گاهی قدرت بیانش هست ها ولی حوصله ی بیانش نیست، گاهی نه حوصله ش هست نه قدرتش 

حتی گاهی بیان هم می کنی ولی تاثیری نمی بینی ، می دونید چرا ، چون اصن خوب بیان نکردین یا اصن نتونستید اون چیزی که می خواستید رو برسونید به طرف 

این بساط بالا دقیقن تو دنیای واقعی داره اتفاق میفته ،کلی هم چالش نگفتن و گفتن برای آدم ها ایجاد کرده شدید. این وسط اما ، تو همین دنیای مجازی یه چیزایی هست که خیلی باحاله که حتمن باهاش سر و کار داشتین ، همون شکلک هایی که بهش میگن استیکر ، این استیکرا ایجاز و بلاغتشون در حد بی نهایت عالیه! " در حد بی نهایت دیگه چه صیغه ای هست آیا ؟ oO " 

با این استیکرا یه جوری حرف دلت رو بدون کوچکترین زحمتی تو دنیای مجازی می رسونی که اصن فوق ایده آل! منتهی گیری که این حالت ویژه دنیای مجازی برای دنیای واقعی ایجاد کرده ، خودش شده یه مصیبت جدید! 

اصنم شاید مصیبت نباشه و یه عده باید بشینن یه راه کاری براش پیدا کنن! والا!  از مصیبتِ دور نشیمُ بگمشُ برم این هستش که شدیدن استیکر لازم شدم در دنیای واقعی! شاید خیلی های دیگه هم مث من شده باشن! شدیدن نیاز دارم به استیکر

اصن یه وقتایی ها استیکر می خوام ، حرف ندارم ، واژه ندارم فقط استیکر می خوام ، که به طرفم نشونش بدمُ برم پی کارم! یا اصن اونم با استیکر بگه چی  می خواد ، چی نمی خواد و بره پی کارش 

پ.ن 

البته به نظرم میرسه دیری نیست 

که مدل دنیای واقعیش هم بیاد 

شایدم اومده باشه من خبر ندارم