شب شهادت

بعضی از روزای خدا با بعضی از روزای دیگه ی خدا فرق داره! بعضی از روزا آدمُ یاد خودش می ندازه ، چطوری بگم زندگی یه طوریِ که وقتی میری توش دیگه بیرون اومدن ازش کار سختیِ.

تو این رفتن ها که اسمش رو گذاشتن گم شدن ، پیدا شدن یه فرمول پیچیده ای داره! از بدترین نوع فرمول هاش پیش اومدن یه حادثه ی بدِ که آدم رو می بره تو فکر شدید! حوادث اینجوری که آدم رو از حیرت اول¹ می ندازه تو دامن حیرت ثانی² کارکردش عین همون روزهای خاص خداست که آدم رو وادار می کنه وارد مسیر چرایی ها بشه.

اما روزهای خاص خدا هم رغبت زندگی رو زیاد می کنه هم به آدم یاد میده چه جوری بهتر زندگی کنه ، با ساده ترین تعبیر میشه اینجوری گفت: روزهای متفاوت خدا حال آدم رو میاره سرِ جاش!

شب های شهادت، روضه خوندنُ روضه گوش دادن، چایی خوردنُ چایی ریختن، سمنو هم زدنُ ظرف شستن، کفش جفت کردنُ سینه زدن، بهترین هدیه ایِ که خدا بدون واسطه میندازه تو کاسه ی گداییِ بنده.

و نکته لازم متن هم اینه، به خود اومدن خوبِ هُ راحت ، اما خوب موندن سختِ هُ پیچیده ، الهی که خوبی هامون مستدام به حق غربت شام شهادت مادر سلام الله علیها.

یک.زندگی روزمره، خوردن، خوابیدن ، تحصیل ، ازدواج ، کار

دو.زندگی جستجوگر ، زندگی درگیر با چرایی ها! از کجا؟ به کجا؟ چگونه؟