عَ تم

انتظار

بیچاره

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

بی خردان

مشهد ، معراج شهدا! و قم

سه گانه ی دوست داشتنیِ روزهای پایانی شعبانم بود که نمی دونم چطوری قدردانش باشم و شکرش رو به جا بیارم! سه روز مشهد و بعدش، هم قدم شدن با قافله ی شماره ی سوم شهدا تو روز سه شنبه و روی دوش بردن تابوت شماره ی سه " کربلای 4 ، ام الرصاص" و زیارت حضرت مع3ومه! سلام الله علیها!

شاید بهم اشکال بگیرید ولی دوس داشتم اینجوری بنویسمش! به هر حال روزهای خوبی بود برای رسیدن به اولین روز ماه رمضون، قبل نماز مغرب و عشا دیروز فرصتی دست داد تا واسه چن لحظه هم قدم شم با مفاتیح الجنان، و خطبه ی حضرت رسول صل الله علیه و آله و سلم رو درباره ماه رمضون بخونم!

خب مطالب جالبی نوشته بود که قابل توجه بود ، یکیش به این مضمون بود که شیطان ها در این ماه دست هاشون بسته شده، مراقب باشید بر شما چیره نشن! که نشون میده اونجوری ها هم نیست که کاری از دستشون بر نیاد تو ماه رمضون و اگه حواس پرتی کنیم می تونن بهمون چیره بشن و غلبه کنن بهمون " البته من به متن عربی خطبه مراجعه ای نداشتم و به ترجمه اعتماد کردم"

یه مطلب دیگه هم پشت بند این خطبه بود که روایت از حضرت علی علیه السلام بود که حال من رو عوض کرد و سعی کردم کمی بیشتر رعایت کنم ، البته از کمی بیشتر ، یه جورایی خیلی بهم برخورد یا چ جوری بگم تأسف خوردم به حال خودم و از این روزه داریم، حضرت اینجوری بیان می کنن چ روزه ای که برای صاحبش جز گشنگی و تشنگی به همراه نداره و حتی بعدش اینجوری میگن که خوش به حال زیرکی که خوابش بهتر از بیداری و عبادت احمق هاست و ی مرحله بالاترش که خیلی فکرم رو به خودش مشغول کرده به این مضمونِ، باریک الله به زیرکی که افطار می کنه ، که این افطار کردنش بهتر از روزه گرفتن بی خبران هستش!

بعدِ خوندن این متن هر کسی می تونه دوتا راه رو پیش بگیره یا مث زیرکی بشه که افطار می کنهُ به خودش سختیِ گشنگی و تشنگی رو نمیده و هم می تونه طوری روزه بگیره که طبق روایات موهای بدنشم روزه باشه! " حالا موهای بدن چ گناهی می تونن انجام بِدن من نمی دونم "

جولان

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

دینامیک ایستاکُش

عصبیت قومی قبیله ای که اطراف ناکس وجودی را فراگرفته است مشفقانه و در نهایت چسبندگی به زمین، شعری می خواند که رقاصه ها در برابرش مجبور به زانو زدن شده اند آنقدر که از پیشانی کفش های پاشنه بلندشان عرق شرم می ریزد و سزاوارانه ای ناچسب را در دریایی از سرشکستگی برای صاحبش به منصه ی ظهور رسانده است.

هیجان انگیزتر از این واژه نشینی بی شرمانه، افسردگی اتم هایِ بی حسی است که بی توجه به کارناوال انتقادیِ این عصبیت، مستدام در ایستایی هستند و لاجرم اخمی خشک روانه ی فضای ایجاد شده می کنند تا شاید از این حرکت، برخوردی هر چند ریز مابین ریز اتم های بازیگوش که به جبر مادیّت بینشان فاصله افتاده ایجاد شود! شاید با نگاهی راهی برای آتش زدن ماهی که یخ است و سرد پیدا شود!

چ بسیارند نوترون ها و پروتون هایی که نه گریه می کنند و نه می خندند! آنقدر ساده اند که دنیا را ریز تر از خود می دانند این زیراتم هایِ! چشم بسته ی نادان.

بد است که این ساده ی منجمد نمی داند،  اگر سرش را برگرداند چشم هایی را می بیند که پلک در پلک هم عشق را گره زده اند و سرود مستانه ی إِلَهِی، فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ سر می دهند و صمیمانه چنگ می زنند احساس آدمیت را و گاز می گیرند بازویی را که رویش حک شده: إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَاقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ.

پ َ ر پ َ ر

دقیقن همون شبی که می خواستی بنویسی پ ر و ب ا ل ی نمونده ، پ ر پ ر شدم! دقیقن همون شبی که تصمیم داشتی نق زنانه بنویسی، دقیقن همون شبی که روزش پر از حالِ بد بود، دقیقن همون شبی که می خواستی با این مقدمه نوشتن رو شروع کنی: جهان موهای بافته شده اش را مو به مو باز کردم، گره های کور را کنار زدم و هروله کنان هم شانه ی باد در پیچ و خم آرمیتاگونه ی موهایش به دنبال راهی برای حل مسأله ی عشق بودم ...

دقیقن تو یه شبِ ضد حال، یه اتفاق خوب هُلُپی افتاد وسطِ پذیراییِ آشفته ی دل، و این اتفاق خوب چیزی نبود جز یه کادوی با تأخیر به مناسبت جشن تولدم! اینجا بود که به خودم گفتم چ خوبه که بعضی اوقات بعضی ها سر موقع ، دقیقن اون موقعی که باید باشن نیستن! و اینکه هر شری حکمتی داره " البته از نظر من شر نداریم ، فک می کنیم شر هست " بنابراین شر حکمت دار هم نداریم فقط حکمت داریم.