استیکر

خیلی اوقات به این فکر می کنم که حرف کم دارم! واژه کم دارم! اصن می دونید گاهی قدرت بیانش هست ها ولی حوصله ی بیانش نیست، گاهی نه حوصله ش هست نه قدرتش 

حتی گاهی بیان هم می کنی ولی تاثیری نمی بینی ، می دونید چرا ، چون اصن خوب بیان نکردین یا اصن نتونستید اون چیزی که می خواستید رو برسونید به طرف 

این بساط بالا دقیقن تو دنیای واقعی داره اتفاق میفته ،کلی هم چالش نگفتن و گفتن برای آدم ها ایجاد کرده شدید. این وسط اما ، تو همین دنیای مجازی یه چیزایی هست که خیلی باحاله که حتمن باهاش سر و کار داشتین ، همون شکلک هایی که بهش میگن استیکر ، این استیکرا ایجاز و بلاغتشون در حد بی نهایت عالیه! " در حد بی نهایت دیگه چه صیغه ای هست آیا ؟ oO " 

با این استیکرا یه جوری حرف دلت رو بدون کوچکترین زحمتی تو دنیای مجازی می رسونی که اصن فوق ایده آل! منتهی گیری که این حالت ویژه دنیای مجازی برای دنیای واقعی ایجاد کرده ، خودش شده یه مصیبت جدید! 

اصنم شاید مصیبت نباشه و یه عده باید بشینن یه راه کاری براش پیدا کنن! والا!  از مصیبتِ دور نشیمُ بگمشُ برم این هستش که شدیدن استیکر لازم شدم در دنیای واقعی! شاید خیلی های دیگه هم مث من شده باشن! شدیدن نیاز دارم به استیکر

اصن یه وقتایی ها استیکر می خوام ، حرف ندارم ، واژه ندارم فقط استیکر می خوام ، که به طرفم نشونش بدمُ برم پی کارم! یا اصن اونم با استیکر بگه چی  می خواد ، چی نمی خواد و بره پی کارش 

پ.ن 

البته به نظرم میرسه دیری نیست 

که مدل دنیای واقعیش هم بیاد 

شایدم اومده باشه من خبر ندارم

تغییر رفتار

سریال های طنزی که اخیرن نشون میدن خیلی باحالن ، خب خونه باشم حتمن نگاه می کنم ، خیلی هم خنده دار هستن و بلند بلند می خندم پای مسخره بازی هاشون! مخصوصن این لیسانسه ها که شبکه سه گذاشته خیلی باحاله انصافن ، کلن از اولش بساط خنده جورِ تا ته اون ثانیه آخرش.

امشبم که سریال آرام می گیریم قسمت اولش بود انگار ، خب اینم خوشم اومد ، موضوعش جذاب بود منتهی این یکی اجتماعی خانوادگی ، غم و غصه است دیگه.

بعدشم که کلن یه امشب خونه بودم ها! چ بازاری گرم کردم برای TV! بعدترش به نظرم میرسه اینکه الان دوس دارم هر شب لیسانسه ها رو ببینم خودش یه جور تغییر رفتار بزرگ ، چون اصولن حوصله ی پیگیری ندارم. ولی اینا واقعن خل بازی هاشون جذاب و خاص و البته خیلی خنده دار

اوم ⊙_⊙

آقاااااااااا

با همه ی تفاسیری که وجود داره ، آدم دلش می گیره! بعضی صحنه ها رو می بینه! بعضی حرفا رو می شنوه! فکرشم نمی کردم هم چین حزنّاک بشم سر این قضیه!

قبول دارین؟ 

پ ن . عاقبتم ، عاقبتتون ، عاقبتشون به خیر! 

نه دی

کَ سَ بَ

طرف نوشته زده سر در مغازه اش ، فلافل دوتومن! تو هم خوشحال میشی که ، بح بح دو تومن چ خوب! سرخوش و مستانه میری تو ساندویچی که چن تا فلافل بزنی یهو می بینی صاب مغازه کاغذ چسبونده ، فلافل با گوجه سه تومن ، فلافل با گوجه و خیارشور چهارتومن ، فلافل سه قرصه با خیارشور و گوجه پنج تومن ، فلافل با همه ی اینا همراه سس شیش تومن ، هیچی دیگه فلافل رو هم که بدون اینا اصن نمیشه خورد ، اصن فلافل بدون اینا فلافل هست آیا؟ نیست دیگه ، تو همین حالِ بی حال، کلی فلسفه میبافی تو ذهنت در رابطه با این طرز نوشتن فلافل دو تومن! و مدام به کوفت شدن ذوقت برای خوردن فلافل ارزون فکر می کنی! 

سیر که شدی از این تو پاچه رفتن فلافل دوتومنی ، قدم زنان داری تو خیابون سیر می کنی که می بینی یه لباس فروشی شیک و پیک کاغذ چسبونده انواع شلوار و پیراهن و بلوز و کاپشن و بافت و زیر شلوار و رو شلوار چ ورزشی چ خونگی چ مجلسی فقط ۳۰ هزار تومن! تا این نوشته رو می بینی یه بشکن ریز می زنی و برق از چشات میزنه بیرون و خند رو لبان میری تو مغازه ، وارد شده و نشده می بینی اون گوشه ی مغازه دقیقن اون تهِ ته های مغازه یه سری لباس رو هم ریخته انواع و اقسام ، اونم چه جور دقیقن اینجور که انگار داده باشی شون به جناب اسب یه دل سیر جویده باشدشون ، چهار تا دمپایی ام جلوش گذاشته ، دوتا هم از این تی شرت گل منگلی، سه تا صدتومنیا آویزون کرده دور و برش ،  بالاشم زده #حراج_واقعی ، اونوقت چهار طرف دیگه مغازه لباس چیده زیر دویست تومن اصن اونجا نیست می فهمید چی میگم! زیر دویست تومن نیست! 

و البته تر می دونید که ضایع است دیگه به هوای حراج بری تو مغازه بعد هیچی ام نخری ، اون لباس حراجی ها رو هم که نمیشه خرید پول تو جوب ریختن ، مجبور میشی یه چیزی بخری که حداقل پرستیجت رو حفظ کرده باشی ، وَ پرستیج حفظ کردن همان و برق از سه فاز وجودت پریدن همان.

از این مدل فروشنده ها تا دلتون بخواد هست، تو این مدل دستنوشته ها هم تا دلتون بخواد بیشتر ، از دو تا بخر سه تا ببر بگیر تا آف هایی که واقعن آفن ، یعنی اصن وجود خارجی ندارن کلن خاموشن خاموشِ خاموش

امیدوارم هیچ وقت گذرتون به اینجور جاها نیفته ، هیچ وخت هیچ وخت.

حقوق شهروندی همان حقوق نجومی است آیا؟

اول که اصن از این کلمه ی شهروند خوشم نمیاد ، هیچ وقتم از این فروشگاه شهروند خرید نکردم ، رفاه هم هم چنین! کلن حالم ازشون بهم می خوره! اصن تو اینجور موارد ها با این #هایپرهای_نفوذی بیشتر حال می کنم شدید! 

دوم که شب یلدایی ببین چ بازیایی در میارن سیستم آروم آدم رو ، خط خطی می کنن ، نمیذارن تو همین رکود نوشتاری ، انتقادی_پیشنهادی خودم بمونم و پیله وار ادامه ی حیات بدم ، حتمن حتمن باید یه چرندی بِنُمایانند که بشود سوهان روح

سوم که یکی نیست بگه مردک ما حقوق شهروندی نخواستیم برو همون قانونی که به امثال تو مجوز داده حقوق نجومی بگیری " البته طبق ادعای خودشون " " من که این رو هم قبول ندارم قانون همچین مجوزی داده باشه " رو درستش کن و درست بفهم! بعد بیا واسه من دم از حقوق شهروندی بزن 

چهارم که سوال دارم آیا این حقوق شهروندی مجموعه قوانینی است که به ذخیرهای انقلاب " نمردیم بعد از سی و اندی سال از انقلاب معنای ذخیره انقلاب رو هم فهمیدیم ، در حقیقت نخوانید حقوق حرامی بگیر ، حقوق مفت بگیر ، بخوانید حقوق ذخایر انقلاب بگیر " ، به ذخیره های انقلاب مسیر سهل الوصول تری جهت تجاوز به حقوق دیگران را می دهد دیگر ، البته این بار با سبک و سیاقی فرهنگی_اجتماعی ، خب منم اگه حقوقامو می گرفتم صد در صد الان دنبال آروغ زدن بعدش بودم! 

پنجم ، اصل حَسن تدبیر ثانی! " جهت مطالعه حَسن تدبیر اول به منشور مراجعه نُمائید "  کلن ها با وجود بند ث همین حسن تدبیر رو میگم منشور شدید ثِ شده :)

ششم اکثر این منشور به استناد پایان منشور و سخنان اول منشور از قبلن ها هم بوده ، اجرا نمیشده ، نمیشه و نخواهد شد! چون تا ذخیره های انقلابی مث ایشان و امثالهم هستند جایی برای ظهور و بروز قانون به معنای حقیقی کلمه وجود نخواهد داشت! خیلی ساده میشه فهمید این دست کارا سیاسی کاریِ ، اصولن فقط دنبال  ژِ ثِ هستن که باهاش ژس بگیرن 

هفتم نوشتن که کاری نداره ، تا خود صبح هم حال کنم اصن تا انتهای شب می تونیم بنویسم ، بنویسم هفتم ، هشتم ، نهم ، دهم ، یازدهم ، خیلی بهتر از این منشور هم می نویسم ، تنهایی هم می نویسم ، تازه #چهار_سال هم طول نمی کشه ، حرف قشنگ زدن که کاری نداره ، گفتن اینکه چرا این اینجا نیست ، چرا اون اونجا نیست ، این خوب است ، آن عالی است هم بسیار راحت ترترِ ، اصولن از اونجایی که ایشون روحانی هستن منبر رفتن که کاری نداره ، موعظه کردن رو هم همه بلدن ، اینکه کی ، کجا ، چطوری عمل بشه به این موارد مهمِ! بسه دیگه حرف مفت زدن ، قانون نوشتن ، ماده و تبصره پشت هم ردیف کردن ، رئیس جمهور بعضی ها دو دیقه هم بشین فکر کن ببین حرفت تا عملت چقد فاصله داره با هم ، والا با این نوناتون 

پ.ن 

از اینایی که حقوق نجومی می گیرن ، من نمی خوام ولی انصافن از حلقمشون بکش بیرون این حقوق های حروم و مفت رو برای #حقتوانخواهان یه کارایی بکن ، مچکرم میشم همین یه کار رو درست انجام بدی ، قربون قد و بالای این واژه سازیت بشه زبان پارسی 

نامشخص

به همسرم میگم من میشینم تو خونه استراحت می کنم ، تو برو بیرون کار کن پول دربیار ، من اینجا هوای خونه و کارای خونه رو دارم کلن تو نگرانی از مسائل مدیریت داخلی منزل نداشته باش ، تو فقط برو بیرون کار کن ، کسب درآمد کن ، وقتی ام داری برمی گردی خونه برام کادو بخر بیار. 

انتظار نداشتم برگرده بگه ، باشه من میرم کار می کنم چون کار رو  دوست دارم "خنده با صدای بلند" ولی انصافن چندتا از خانوما اینجوری هستن؟ تا می شنون آقایون اینجوری میگن ، سریع جبهه می گیرن که ، عه نمی خواد برو بیرون کار کن ، می خوای بشینی خونه چی کار ؟ یه وقت رودل نکنی ، نوشابه واکنیم براتون ، بد نگذره بهتون ؟ بگو حمال می خوای دیگه؟  ولی همین خانوماها بهشون میگی بشینین تو خونه ، میگن نه این چ وعضشه آخه ، ما باید کار کنیم ، کادو هم نمی خوایم ، خونه هم نمی شینیم 

انصافن یکی بیاد تکلیف این وضعیت رو مشخص کنه !