بوی پیراهن یوسف

هیچ وقت کهنه نمیشه، تکراری نمیشه، خیلی کوچولو " حدودن سوم چهارم ابتدایی "  بودم همراه خانواده تو سینما دیدمش، اون موقع البته گفتم این چی بود دیگه و مادر هم مدام تعریف می کردن از فیلم! " فقط می تونم بگم قیافه من اون موقع دیدن داشت ، یه قیافه با شدت تعجب زیاد تصور کنید "  چون اصلن من خوشم نیومده بود ، خب طبیعی هم بود تو اون سن و سال، نبود؟ البته بگم ها ، از اون سکانس داخل تونل که پلاک هی اینور و اونور می رفت و نیکی کریمی هم سرشو از ماشین بیرون برده بود و البته آهنگ باحالش خیلی خوشم اومده بود، این خوش اومدنم به نظرم غیرطبیعی بود ولی الان هم این سکانس رو خیلی دوس دارم اصن یه جور باحالیه! 

دستشم درد نکنه حاتمی کیا ، کلن فیلم میسازه عالی، خوبیش اینه هر باری که فیلماش رو می بینی همچین انگار اولین باریِ که داری می بینی! هربارم یه مورد جدیدی متوجه میشی از فیلم و این خیلی خوبه! 

و از همه بسیارتر خوب اینِ که خیلی دقیق حس یه چشم انتظار رو درک می کنی، یه خانواده که یکی از عزیزانشون تو اسارتِ، به امید روزی که هیچ کسی در اسارت نباشه این شعر باحال رو بخونین : 

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد 

در دام مانده باشد صیاد رفته باشد

                                                             #حزین_لاهیجی