اعتیاد اَخ است
اگه ترک کردن سیگار به همون اندازه ای که ترک کردن چایی سخته، سخت باشه، باید طلا گرفت! قد و بالای اونایی رو که سیگارو می بوسنُ میذارن کنار.
من از صبح لب به چایی نزدم، قسمتم نبود دیگه، بعد اومدم خونه سرم درد می کرد، ناهارُ زدم تو گوشش اما بازم افاقه نکرد، خوابیدم بیدار شدم باز سردرد داشتم! پس از بی خوابی هم نبوده! هیچی دیگه زدم تو کار نوشیدنی جات نوشابه، دلستر، حتی خیارشورم امتحان کردم " لبخندِ غیرِ ملیح " اما سردرد کذایی همین جور داشت جولون میداد.
هیچی دیگه دوم تو گپ با یه بنده خدایی " نپرسید بنده خدا کی بود، چون به دلایل امنیتی نمی تونم بگم، همچین آدمی هستم من " اشاره به این سردرد شدُ این حرفا، پیشنهاداشم جالب بود دقیقن همون روالی که من رفته بودم بود ، رفع گرسنگی، رفع بی خوابی اما مرحله بعدش یه تفاوت داشت، اون اهل مسکنُ اینا بود من اهل نوشیدنی جات، " تفاوت زندگی آدم ها به همین جزئیاته ها وگرنه کلیات همه مون لنگه همه، حداقل من که به این قائلم " اصولن می دونید که من از قرص و اینا بدم میاد هیچی دیگه سوم ، یه لحظه یه جرقه ای به ذهنم زد که ای دل غافل من از صبح چایی نخوردم، نکنه واسه همینه. مطرحش کردمو اونم تشویقم کرد آره برو دم کن، منم دم کردمو رفتم یه دوش گرفتمو اومدم خوردمو " همون نوشیدمه بعضی ها" اصن حالم دگرگون شد ، الان دیگه خبری از سردرد نیست! تازه انگیزه شد این همه هم نوشتم! چه می کنه این بازیکن چایی!
و خارج از همه ی این نوشته ها، میگما اعتیادم بدچیزیه ها! حالا به هر چی که می خواد باشه، چ سیگار، چ تل ، چ چایی ، چ مجازیجات، چ هر یاچیِ دیگه ای. نظرتون موافقه آیا؟
ضدحال نوشت:
مثلن الان دولتی ها
معتاد شدن به این که بگن
همه چی تقصیر احمدی نژاد!
